فیزیوتراپی پا

پاهایتان، در تمام طول روز شما را از جایی به جای دیگر می برند. بهتر است برای اطمینان از سلامت و عملکرد صحیح پاها هرچند وقت یک بار به فیزیوتراپیست مراجعه کنید و تحت معاینه قرار بگیرید. معمولا بیشتر افراد، تا زمانی که صدمه ای ندیده اند خیلی به آن ها توجهی نمی کنند، اکیدا توصیه می شود همواره به فکر سلامت و عملکرد درست عضلات، استخوان ها، رباط ها و اعصاب پاهایتان باشید تا هم از آن ها محافظت کنید و هم جلوی عوارض جدی تر را بگیرید. فیزیوتراپی پا شامل نکات مهم در حفظ سلامتی پا و همچنین روش های درمانی برای رفع درد و سایر مشکلات آن است. در صورت مشاهده علایم درد، اختلال تعادل، گرفتگی عضلات، ضعف عملکردی عضلات و ... می توانید با مرکز طب نو تماس گرفته و از خدمات فیزیوتراپی در منزل طب نو در اسرع وقت و با مدرن ترین تجهیزات بهره مند شوید.

 

 

راه های درمان درد پاشنه در فیزیوتراپی پا

اگر درد شما در قسمت پاشنه پا باشد ممکن است فاشیای ( نیام کف پا)  شما آسیب دیده وملتهب شده باشد. فاشیای کف پا، بافت پیوندی است که پاشنه را به انگشتان پا متصل می کند و اگر این فاشیا دچار التهاب شود پلنتار فاشیالیتیس اتفاق می افتد که در این صورت هرچه سریع تر باید تحت درمان فیزیوتراپی پا قرار بگیرید. ممکن است این درد را هنگام صبح حین برخاستن از تخت در قوس کف پا یا پاشنه خود تجربه کنید. برای رهایی از این درد ها باید به نکات زیر توجه کنید:

• -به پاهایتان استراحت دهید
• -تمرینات کششی را برای عضلات کف و پاشنه پا آغاز کنید.
• -کفش مناسبی استفاده کنید که فاشیای کف پا و قوس آن را حفظ کند.
• -به فیزیوتراپیست مراجعه کنید یا از راه مداوای فیزیوتراپی در منزل استفاده کنید.

 

 

علت بروز خار پاشنه پا و درمان آن با فیزیوتراپی پا

خارپاشنه یکی دیگر از عوال درد پا و پاشنه آن محسوب می شود. خارپاشنه، رشد غیرطبیعی قسمتی از استخوان پاشنه است که تیز و لبه دار می باشد و در اثر استفاده از کفش های نا مناسب یا پیاده روی های طولانی روی سطوح ناهموار با کفش بدون ضربه گیر می باشد. خار پاشنه می تواند در نحوه ایستادن و راه رفتن اختلال ایجاد کند و بهتر است هرچه سریع تر با درمانگر خود در این مورد مشورت کنید. می توانید با مرکز خدمات پزشکی طب نو تماس گرفته تا بتوانید از خدمات فیزیوتراپی در منزل بهره مند شوید.
معالجه گر شما با استفاده از مدالیته های ضد درد و التهاب خود و انجام تکنیک های تخصصی و تجویز تمرینات خانگی به درمان هرچه سریع تر شما کمک می کند. می توانید از کفه های ارتوپدیک مناسب کفش استفاده کنید. کفش های ضد ضربه پا کنید. بیش تر افرادی که قوس پای غیر طبیعی و کف پای صاف دارند مستعد خار پاشنه هستند. می توانید برای انتخاب کفش مناسب پا به قسمت مقالات آموزشی همین سایت مراجعه کنید.
ممکن است پد چربی محافظتی موجود در پای شما آسیب دیده باشد یا بورسیت عمقی ایجاد شده باشد که در این صورت هم باید از پک سرما استفاده کنید و استراحت کنید.  ممکن است بعد از تصادفات ماشینی با پرش ها و افتادن از ارتفاع دچار شکستگی استخوان پاشنه شده باشید که در صورت شک به این موضوع حتما به متخصص ارتوپد مراجعه کرده و کلیشه رادیوگرافی تهیه کنید. ممکن است دچار ترک استخوان، تورم، بورسیت و علایم درد حین راه رفتن باشید. در این صورت:

-فشار زیادی به پای آسیب دیده وارد نکنید و از وزن اندازی کامل خودداری کنید.
-از پد محافظتی پاشنه استفاده کنید.
-ازیک اسپیلنت یا کفش محکم محافظتی استفاده کنید.
-مداوا در منزل با متخصصان طب نو بهترین گزینه درمانی برای شما می باشد.

اگر بعد از تمام این کارها همچنان درد شما بهبود نیافت با پزشکتان درباره ی جراحی مشورت کنید.

سزاموییدایتیس و راه های مداوا

سزاموییدایتیس، نزدیک انگشت شست دو تا استخوان می باشد که به وسیله تاندون به هم متصل می شوند که به آن ها سزامویید می گویند. سزاموییدایتیس زمانی که تاندون اطرافشان آسیب ببیند وملتهب شود اتفاق می افتد. این حالت معمولا در دوندگان و رقاص های باله اتفاق می افتد. نکات زیر برای درمان را باید رعایت کنید:
-استراحت کنید.

-از کیسه سرما استفاده کنید.
-از پد راحت زیر انگشت شست استفاده کنید.
- کفش پاشنه کوتاه پا کنید.
-به فیزیوتراپیست مراجعه کنید.

 

 

رهایی از درد قوس پا

پلنتار فاشیالیتیس یا التهاب فاشیا کف پا منجر به درد زیادی حین راه رفتن و وزن اندازی می شود. کف پای صاف و عدم وجود قوس نرمال این حالت را تشدید می کند که فرد حتما باید تحت نظر ارتوپد باشد و در مواقع شدید تر با یک جراح مشورت کند.
نوروپاتی یا آسیب عصبی در پا که اغلب همراه با دیابت اتفاق می افتد نوع خاصی از درد را در پا ایجاد می کند. دردی شبیه برق گرفتگی، سوختگی و یا سوزن سوزن شدن ایجاد می کند از پزشک خود بخواهید راه های جلوگیری از آسیب بیشتر را به شما آموزش دهد و هرچه سریع تر فیزیوتراپی در منزل را آغاز کنید. از پوشیدن کفش های جلو باز و دمپایی خودداری کنید و در صورت نیاز با یک جراح مشورت کنید.

 

فیزیوتراپی و انتخاب کفش مناسب

انتخاب و استفاده از کفش مناسب نقش بسیار مهمی در سلامتی دارد. می توانید با فیزیوتراپیست و درمانگر خود در این رابطه مشورت کنید. ممکن است شما در اثر استفاده از کفش نا مناسب دچار آسیب هایی شده باشید که در این صورت یکی از مناسب ترین درمان ها، فیزیوتراپی در منزل است. شرکت خدمات پزشکی طب نو در کنار شماست. کلیه مفاصل بدن به هم مرتبط هستند و در صورت آسیب در یکی از مفاصل، بقیه مفاصل از وضعیت طبیعی خود خارج می شوند.

کفش با پاشنه های خیلی بلند

 

 

درست است که این کفش ها قد شما را خیلی بلند می کنند اما فشار خیلی زیادی به استخوان های پا به خصوص استخوان انگشتان  وارد می کنند. این ها کفش هایی هستند که معمولا بعضی خانم ها با استایل و لباس های خاصی استفاده می کنند و اگر خانمی به صورت روزانه از این مدل کفش ها استفاده کند عوارض ماندگاری ایجاد خواهد شد.

کفش های پاشنه میخی

 

 

این نوع از کفش ها که می تواند با هر ارتفاعی باشد و معمولا فشار زیادی به استخوان پاشنه و محل اتصال تاندون آشیل به این استخوان وارد می کند. این فشار می تواند منجر به التهاب، تورم، بورسیت و درد و در موارد شدید تر بد شکلی در استخوان شود که در این صورت برای این که درد را کمتر کنید باید از کفش دیگری استفاده کنید و برای جلوگیری از آسیب جدی تر به فیزیوتراپیست مراجعه کنید. معالجه گر با ارزیابی وضعیت ساختاری استخوان های پای شما از یک سری تمرینات ویژه و مدالیته های ضد التهابی استفاده می کند و با تجویزکفش مناسب به بهبود هرچه سریع تر شما کمک خواهد کرد.
استفاده از یک سری کفش های پاشنه بلند میخی که فشار وزن فرد را به صورت عمود و حداکثری روی استخوان های انگشتان وارد می کنند بسیار آسیب رسان است چون فشار حاصل از وزن فرد باید روی تک تک مفاصل تقسیم شود ولی این کفش با ایجاد قوس غیر طبیعی مانع از این اصل می شود.                         

راهکار استفاده از کفش های پاشنه دار

 

 

بهتر است از کفش های با پاشنه بیشتر از 2 اینچ استفاده نکنید و دقت کنید که پنجه کفش راحت باشد و انگشتان شما تحت فشار نباشد و پد نرمی داشته باشد که استخوان های پا در وضعیت مناسب قرار گیرد.
بعضی کفش های پاشنه بلند منجر به التهاب رباط های خارجی مچ پا و التهاب در این قسمت می شوند و ممکن است پیچ خوردگی های مکرر و عدم تعادل ایجاد کنند که در این صورت حتما فیزیوتراپیست تمرینات تعادلی لازم را به شما آموزش خواهد داد. تداوم استفاده از این مدل کفش باعث بروز استيوآرتریت  و گاها شکستگی در استخوان های تحت فشار می شود.
کفش های بلند با پاشنه های ضخیم تر هر چند تعادل بهتری نسبت به نوع قبلی را فراهم می کند اما همچنان استرس زیادی به قوس پا وارد می کند و اختلال در این قوس زمینه بروز مشکلات مفاصل بالاتر مثل زانو ها و کمر را وارد می کند. به همین دلیل توصیه می شود برای ارزیابی دقیق وضعیت صحیح قرار گیری مفاصل و استخوان ها از خدمات فیزیوتراپی در منزل مرکز طب نو استفاده کنید.

استفاده از کفش های تخت و بدون پاشنه

 

 

این نوع کفش ها چون وضعیت طبیعی قوس کف پا را به هم می زند اصلا مناسب نمی باشد و در پیاده روی های طولانی مدت علاوه بر ایجاد درد در استخوان ها و رباط ها و عضلات پا، ساختار مکانیکی طبیعی زانو و ران و لگن و کمر را مختل می کند. کفش مناسب باید محافظ قوس طبیعی و فاشیای کف پا باشد.
 
اگر بسیار علاقه مند به استفاده از کفش های تخت هستید حتما از کفه های طبی مناسب قوس پای خودتان استفاده کنید که قوس پا حفظ شود و به استخوان های پایتان فشار اضافی وارد نشود.

 

 
استفاده از دمپایی های انگشتی تخت هم توصیه نمی شود چون علاوه بر اینکه قوس طبیعی پا را حمایت نمی کند پاشنه هم بدون محافظ است و مخصوصا این نوع کفش برای افراد دیابتی که در معرض آسیب جدی هستند ممنوع می باشد. این نوع کفش ها فاشیای کف پا که نوعی بافت پیوندی محافظتی است را در معرض آسیب قرار می دهد. در واقع فاشیای کف پا را در معرض کشش، پارگی و التهاب قرار می دهد و درد پاشنه پا بیشتر می شود و نیاز به جلسات فیزیوتراپی بیشتری خواهید داشت.

 

 
دمپایی های صندل راحتی لژدار سه سانتی انگشتی در صورت تمایل شما به استفاده از کفش های جلو باز مناسب تر است، نرم تر و سبک تر می باشد و قوس و فاشیای کف پا در وضعیت مناسبی قرار دارد.

کفش های لژدار پاشنه بلند

 

 

در این کفش ها که ارتفاع پاشنه خیلی بیشتر از انگشتان است و معمولا جنس بسیار سختی دارند و قوس طبیعی پا را مختل و فاشیا را تحت فشار قرار می دهند اما تعادل بهتری نسبت به کفش های پاشنه بلند پاشنه جدا یا پاشنه میخی دارند.
در بین کفش های جلو باز کفشی که پاشنه سه سانتی لژدار یک تکه که مچ پا را حمایت می کند و ساختار قوس طبیعی پا را به هم نمی ریزد مناسب تر است.
در بین انواع کفش ها، کفش های پاشنه بلند که پنجه تنگی دارند از همه آسیب رسان تر هستند چون علاوه بر اینکه قوس پا، فاشیا، استخوان انگشتان و پاشنه را تحت فشار قرار می دهند زمینه هالوسیس والگوس را ایجاد می کنند یعنی به نحوی انگشت شست پا به سمت بقیه انگشتان زاویه پیدا می کند که از راستای طبیعی خود خارج می شود.

 

سایز کفش هم بسیار حایز اهمیت است به خصوص در کفش های جلو باز یا کفش هایی که کفه کفش متناسب با کف پای شما نیستند در این حالت کف پا با کف کفش باید کاملا هم پوشانی داشته باشد.
قبل از خرید کفش حتما اندازه طول و عرض پا و قوس کف پایتان را در نظر بگیرید از فیزیوتراپیست خود راهنمایی بخواهید و در پایان روز خرید خود را انجام دهید.
یک سری کفش های اسپورت لژ دارضربه گیر که محافظ قوس پا و فشیا هستند هم وجود دارند که نمی شود استفاده از این کفش ها را برای هر کسی یا هر فردی در موقعیت های مختلف توصیه کرد. از این رو نوع دیگر کفش هایی وجود دارند که با این که محافظ قوس پا هستند و انگشتان پا را می توان در این کفش خم کرد و فاشیا وضعیت مناسبی دارد پاشنه حدود کمتر از 2 اینچ دارند و به راحتی قابل استفاده با هر استایلی هستند.

 

 

فیزیوتراپی در درمان درد های مزمن

این روش مداوا یکی از بهترین روش های درمانی برای افرادی است که درد طولانی مدت یا درد مزمن دارند یا به نحوی آسیب دیده اند. فیزیوتراپی در منزل می تواند در کمترین زمان ممکن  شما را قوی تر کند و به شما کمک کند حس  بهتری داشته باشید. از پزشک خود بخواهید شما را به یک فیزیوتراپیست ارجاع دهد. معالجه گر بعد از معاینه دقیق شما، یک سری تمرینات ویژه تجویز می کند که در خانه انجام دهید که نتیجه بسیار خوبی خواهد داشت. آن ها آموزش های زیادی برای شما دارند، شما می توانید در طول چند جلسه درمانی، راهنمایی های زیادی در رابطه با وضعیت های صحیح کار و مطالعه یا ورزشتان متناسب با نوع بیماری خود دریافت کنید که قطعا نتیجه به سزایی خواهد داشت.

چگونه فیزیوتراپی درد مزمن را مداوا می کند

فیزیوتراپست ها نه تنها در کاهش درد بلکه در شناسایی منشا درد مهارت ویژه ای دارند و در حقیقت هدف از فیزیوتراپی در منزل شناسایی منشا درد و رفع آن است. بیماران گاها در انجام یک سری فعالیت ها ضعیف هستند و آن حرکت را با درد بسیار زیادی انجام می دهند. درمانگر شما با شناسایی علت درد و تجویز تمریناتی در جهت اصلاح آن و آموزش موارد لازم به شما کمک خواهد کرد.

در یک جلسه فیزیوتراپی، شما ممکن است ترکیبی از تمرینات و راهکار های زیر را داشته باشید

شروع آموزش تمرینات هوازی با حرکات سبک: این تمرینات ضربان قلب شما را بالا می برند و فشاری به مفاصلتان وارد نمی کنند. به عنوان مثال قبل از این که تمرینات تقویتی خود را شروع کنید با سرعت بیشتر از حد عادی قدم بزنید یا از دوچرخه ثابت استفاده کنید که بدنتان گرم شود و آماده انجام تمرینات مقاومتی شوید.

تمرینات تقویتی: فیزیوتراپیست ممکن است برای طراحی تمرین تقویتی متناسب نیاز شما از یک سری تجهیزات مکانیکی یا وزنه، چوب، فنر، باند کشی و یا حتی وزن بدن خودتان کمک بگیرد. به عبارتی دیگر در ابتدا تمریناتی در جهت تقویت عضلات اصلی کمری، اطراف ستون فقرات و شکمی باسنی طراحی می کند و سپس بر روی باقی ارگان های مورد نیاز تمرکز می کند.

تمرینات تسکین درد: این تمرینات حرکت هایی را که در آن ها درد دارید هدف قرار می دهد. به مرور زمان بدن شما قوی تر و انعطاف پذیرتر می شود و شما زندگی آسان تری را متناسب با سبک کاری خود تجربه می کنید.

تمرینات کششی: این حرکات به شما آموزش داده می شود که در پایان تمرینات مقاومتی خود انجام خواهید داد و به این ترتیب عضلات شما طول طبیعی خود را خواهند داشت.

 

استفاده از پک سرد یا گرم: در طول جلسات درمانی خود، معالجه گر ممکن است متناسب با نیازتان از پک سرما و یخ برای کاهش التهاب محل آسیب دیده یا از پک گرما برای آماده سازی عضلاتتان استفاده کند.که هر دو می تواند درد شما را تسکین دهد. مرکز طب نو با ارایه خدمات فیزیوتراپی در منزل با تجهیزات کامل در کنار بیماران خود خواهد بود.

ماساژ: به خاطر داشته باشید که ماساژ در نواحی آسیب دیده و حساس ممکن است احساس آرامشی به همراه نداشته باشد. اما فیزیوتراپیست به شما اطمینان خواهد داد که ماساژ در این محل مفید خواهد بود یا خیر و چه حسی به دنبال آن ایجاد می شود. اگر از قبل تجربه ای در این مورد دارید حتما درمانگر خود را در جریان قرار دهید.

دستگاه تنس و اولتراسوند: تنس یک سری جریان های الکتریکی را به پوست محل درد شما می فرستد. اولتراسوند هم یک سری امواج صوتی را به محل آسیب شما می فرستد و پیام های هر دو دستگاه باعث بلوکه کردن پیام درد به مغز و در نتیجه کاهش درد شما خواهد شد. و با کاهش درد شما معالجه گر با اصلاح علت درد و تجویز و آموزش تمرینات خاص شما را درمان می کند.

آیا انجام فیزیوتراپی آسیب رسان است

این روش درمان هیچ عوارضی ندارد و اصلا آسیب رسان نیست. اما نواحی آسیب دیده و محلی که درد مزمن داشته در انجام تمرینات و فیزیوتراپی در چالش است. ممکن است بعد از اولین جلسه احساس کوفتگی عضلانی و درد عمقی کنید ولی این حالت به سرعت برطرف خواهد شد.
درمانگر شما طبق برنامه درمانی خاصی که در ذهن دارد متناسب با نیازتان جلسات مداوای شما را پیش می برد. هر شخصی بر اساس سیستم بدنی خود و نوع آسیبش، سبک زندگیش، راستای بدنی وعادات درست و غلطش درمان متفاوتی دارد که فقط فیزیوتراپیست می تواند آن را تنظیم کند.

 

تمرینات فیزیوتراپی برای تعویض مفصل لگن ( هیپ )

ممکن است بنا به دلایل متعددی نیاز به تعویض مفصل لگن یا هیپ باشد، مانند آرتروز شدید سطوح مفصلی، اختلال خونرسانی به سر استخوان ران ( نکروز آواسکولار سرفمور) ، شکستگی استخوان لگن یا هیپ، در رفتگی مادر زادی مفصل لگن، قبل و بعد از عمل جراحی تعویض مفصل لگن، فیزیوتراپی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و برای کاهش درد جراحی و افزایش قدرت عضلانی و عملکرد مفصل و برگشت به زندگی عادی کمک غیر قابل چشم پوشی به بیماران خواهد کرد. در جراحی تعویض مفصل لگن، بخش های آسیب دیده  استخوان ها توسط پزشک برداشته شده و با قطعات پروتز جایگزین می شود. افزایش توانایی حرکتی، افزایش کارایی مفصل  و کاهش درد از اهداف عمل جراحی تعویض مفصل لگن به شمار می رود.
یکی از شاخصه های مهم بهبودی بعد از تعویض مفصل لگن و کار گذاشتن مفصل جدید به دست آوردن دامنه حرکتی کافی و افزایش قدرت عضلات اطراف مفصل بوده و تنها وسیله دستیابی به این مهم انجام تمرین و ورزش های تخصصی و فیزیوتراپی در منزل و یا در مرکز های پزشکی است. بخشی از این ورزش ها را می توان به لا فاصله بعد از عمل جراحی آغاز کرد. بخش دیگری را باید مدتی پس از  جراحی  شروع کرده و تعدادی دیگر را که به توانایی و چالاکی و قدرت بیشتری نیاز دارند، باید بعد از مدت بیشتری از عمل شروع کرد.

حرکات ممنوعه بعد از جراحی تعویض مفصل هیپ

•خم کردن بیش از ۹۰ درجه ران  
•خم شدن رو به جلوی بیش از ۹۰ درجه مثلا نباید برای پوشیدن جوراب و کفش به سمت جلو خم شد
•قرار دادن پا روی پا به طوری  که پای عمل شده روی پای دیگر باشد.
•چرخش  به داخل پای عمل شده

ورزش هایی که بعد از عمل مفصل لگن باید انجام شود

１-پمپینگ مچ پا: هدف از انجام این ورزش ها، علاوه بر به دست آوردن دامنه حرکتی کافی و افزایش قدرت عضلات اطراف مفصل ران، افزایش جریان خون در عروق پا است که می تواند احتمال لخته شدن خون را کاهش دهد. برای انجام این حرکت باید در وضعیت دراز کشیده به پشت، کف پا را آهسته به سمت بالا و پایین حرکت داد. این ورزش را باید بله ا فاصله بعد از جراحی شروع کرد و هر ۵ تا ۱۰ دقیقه تکرار کرد.

 

2-تقویت عضله چهارسر ران: سعی کنید همه عضلات  خود را سفت کرده و با این کار زانویتان را مثل یک قطعه صاف و یکپارچه کرده و این حالت را ۵ تا ۱۰ ثانیه نگهدارید. این حرکت را میتوانید روزی ۳ بار و هر بار ۵ تا ۱۰ بار انجام دهید. این کار را با گذاشتن یک حوله در زیر مچ پا و فشار دادن پا به پایین  می توان انجام داد.

 

 

حرکت هایی که باید بعد از چند روز از عمل مفصل هیپ یا لگن انجام داد

این ورزش ها را بهتر است چند روز بعد از عمل جراحی تعویض مفصل لگن شروع کنید. برای انجام آنها باید با فیزیوتراپیست در منزل یا در مرکز درمانی که به آن مراجعه کرده اید، مشورت کنید.

3-خم کردن زانو: در وضعیتی که پاشنه  خود را از روی زمین  یا تخت جدا نمی کنید زانو را آهسته خم کرده و پاشنه پا را به طرف به خود بکشید. در طی این ورزش نباید پاشنه از روی سطح جدا شود به طوری که وزن پا روی زمین باشد. هنگام اجرای این ورزش زانو همیشه باید به طرف سقف بوده و به طرفین چرخش نداشته باشد. این ورزش را می توانید روزی ۳ بار و هر بار ۵ تا 10 بار انجام دهید.

 

4-تقویت عضلات سرینی یا باسن : عضلات باسن را سفت کرده و تا ۵ ثانیه آن را در همین وضعیت نگه دارید. این ورزش را می توانید روزی ۳ بار و هر بار ۵ تا ۱۰ دقیقه انجام دهید. برای انجام  این حرکت در حالت طاق باز زانو ها را ۹۰ درجه خم کرده و باسن را به اندازه ۱ سانتی متر از روی تخت بلند کرده و بعد از ۵ ثانیه شل کنید.

 

5-بالا بردن یکپارچه پا: زانویتان را صاف نگهدارید و آن را کاملا صاف نگه دارید. در این وضعیت پاشنه را به اندازه ۱۵ سانتی متر از تخت بلند کرده و این وضعیت را ۵ تا ۱۰ ثانیه نگهدارید. این ورزش را باید حداقل روزی ۳ بار و هر بار ۱ ربع انجام داد.

 

 

ورزش هایی که بعد از هفته ها از جراحی مفصل لگن یا هیپ باید انجام داد

این ورزش ها در حالت ایستاده انجام می شوند و آن ها را می توان ۱ الی ۲ هفته بعد از جراحی با مشورت فیزیوتراپیست خود انجام دهید. برای دفعات  اول که سعی می کنید بایستید شاید احساس سرگیجه و عدم تعادل کنید. این مسئله کاملا نرمال بوده و بعد از چند روز به صورت تدریجی کاهش می یابد. در این مرحله التزم است فرد دیگری شما را مراقبت کند تا زمین نخورید. دقت کنید که در همه این ورزش ها باید ایستاده بوده و با هر دو دست واکر یا پشتی یک صندلی یا نرده را محکم بگیرید تا تعادل شما در حالت ایستاده کاملا برقرار شود.

6-لبه پشتی صندلی یا واکر یا هر حفاظ دیگری را گرفته و زانوی سمت درگیر را خم کرده و ران را بالا آورده ، طوری که کف پای شما در حد زانوی سمت سالم یا دیگر ارتفاع بگیرد. ران خود را می توانید آن قدر بالا بیاورید که با راستای بدن شما زاویه عمودی پیدا کند. این وضعیت را تا سه ثانیه حفظ کرده و سپس پا را دوباره به صورت کنترل شده پایین بیاورید. این حرکت را باید روزی ۳ بار و هر بار ۵ تا ۱۰ دقیقه انجام دهید.

 

7-کنار یک نرده یا صندلی ایستاده و از آن بگیرید. زانو را  صاف نگه داشته و  پا را به صورت یکپارچه از پای سالم دور کنید و  تنه خود را صاف نگه دارید و سپس به آهستگی آن را به حالت اول برگردانید. این ورزش را باید روزی ۳ بار و هر بار ۵ تا ۱۰ دقیقه انجام دهید.

 

8-در وضعیتی که ران و مفصل لگن یا هیپ ثابت است زانوی خود را را خم کرده و مطابق شکل زیر ساق پای خود را به از پشت به بالا ببرید. پای خود را دراین حالت  ۳ ثانیه نگه داشته و  به نرمی پای خود را به حالت اولیه خود برگردانید. این ورزش را باید هر روز ۴ بار و هر بار ۵ تا ۱۰ دقیقه اجرا کنید.

 

شما با مراجعه به مجموعه های توانبخشی و یا انجام فیزیوتراپی در منزل باید توجه داشته باشید که  تمامی این تمرین ها و حرکات باید طبق آموزش های لازمی که فیزیوتراپیست به شما می دهد انجام دهید تا به سرعت بهبودی برای شما حاصل شود. طب نو با فرستادن معالجه گر های مجرب خود به خانه، جهت مداوای هر چه سریع تر در کنار شما ایستاده است.

 

شکستگی مفصل لگن (هیپ) و توصیه های فیزیوتراپی

این مفصل ( هیپ) حرکت را به جلو، عقب و پهلو ممکن کرده و یک مفصل گوی و کاسه است. گوی انتهای فوقانی استخوان ران و کاسه، فرو رفتگی لگن است. معمولا به شکستگی انتهای بالای استخوان ران شکستگی هیپ می گویند.

شکستگی هیپ در سالمندان

اگرچه شکستگی در هر سنی می تواند رخ دهد اما در سالمندی به علت کاهش چگالی استخوان ها و ترد تر شدن آن ها احتمال شکستگی افزایش می یابد. بهترین راه پیشگیری از شکستگی لگن، توجه به راهکارهای موثر در پیشگیری از افتادن است.
در صورت بروز این مشکل بهترین راه معالجه استفاده از فیزیوتراپی در منزل است تا بهبود فرد به صورت تدریجی حاصل شود.

علایم شکستگی مفصل لگن

•    درد
•    ناتوانی در حرکت
•    کوتاهی پای آسیب دیده نسبت به پای دیگر
•    چرخش پای شکسته نسبت به حالت طبیعی پای دیگر

تقریبا در همه موارد یک عامل خارجی باعث درد است مثل افتادن یا تصادف. در موارد بسیار نادر، ممکن است شکستگی بدون وجود عامل درد خارجی صورت گیرد که در این مورد خود فرد حس در هم رفتن استخوان را خواهد داشت.

درمان شکستگی هیپ

اولین اقدام با شماره گیری اورژانس ۱۱۵ آغاز می شود. هیچ راه درمانی خاصی در منزل برای بیمار وجود نداشته و حتما باید بیمار به بیمارستان منقل شود. عوامل اورژانس با داشتن تجهیزات لازم برای  بلند کردن و انتقال فرد آسیب دیده به بیمارستان، بدون تجربه درد، مهارت خاصی دارند. پس در امر انتقال بیمار این کار را به عوامل ۱۱۵ واگذار کنید.  تا زمانی که عوامل اورژانس به محل برسند، دستورالعمل های آن ها را حدی بگیرید، فرد آسیب دیده را با جایگذاری بالش ها و لوازم راحتی در بهترین وضعیت بدون درد قرار دهید، از خوردن و آشامیدن فرد جلوگیری کنید.

فیزیوتراپی مفصل لگن بعد از انجام عمل

با توجه به نوع و محل شکستگی، جراح شما عمل ثابت سازی قطعات استخوانی را انجام خواهد داد. با توجه به نظر پزشک، شما می توانید به کمک معالجه گر بعد از گذراندن مراحل درمانی لازم فیزیوتراپی در منزل، بعد ازچند روز، از تخت خود خارج شده و اولین قدم های خود را بردارید. ممکن است با توجه به شرایط، قبل از شروع راه اندازی، فیزیوتراپیست تمرینات لازم را به شما تجویز کند:

حرکت مچ پا
تمرین پمپینگ مچ پا یک تمرین بسیار ساده و در عین حال بسیار ضروری است. این تمرین بعد از همه جراحی ها و بیهوشی ها و حتی در کما باید برای بیمار انجام شود. این حرکت به این صورت است که فرد مچ پای خود را به سمت کف پای خود و بالا به صورت متناوب حرکت می دهد. این تمرین باعث بهبود جربان خون در عروق پا شده و از لخته شدن خون جلوگیری می کند. قابل ذکر است که حرکت خون در عروق پا ها عمدتا از طریق حرکت عضلات پا تسهیل می شود و با بی حرکتی احتمال لخته شدن آن کاهش می یابد.

پل بزنید
این حرکت باعث تقویت عضلات باسن یا سرینی خواهد شد که برای بلند شدن از تخت و صندلی و همچنین پیاده روی در سربالایی بسیار حیاتی است. باسن خود را سفت کرده و سعی در بلند کردن کنید. حتی در صورت عدم موفقیت در بلند کردن آن، تلاش برای سفت کردن به مدت ۳ ثانیه کافیست.

 

بلند کردن پا از جانب
این تمرین را با خوابیدن به پهلوی سالم و بلند کردن پای عمل شده از پهلو انجام دهید. این کار باعث تقویت عضلات خارجی لگن شده و از تلو تلو خوردن شما در حین راه رفتن جلو گیری خواهد کرد.

 

بلند کردن پا به صورت صاف از جلو
به صورت طاق باز بخوابید. با سفت کردن ماهیچه جلوی رای از خم شدن زانوی خود جلو گیری کنید. در این حال پای خود را به صورت صاف به اندازه ۴۵ درجه بالا آورده و بعد از شمارش تا ۵ ثانیه به آرامی پایین بیاورید. این کار باعث تقویت عضله چهار سر جلوی ران شما شده و از خالی کردن زانو در حین راه رفتن جلو گیری می کند.

 

در حالت نشسته زانوی خود را صاف کنید
بر روی یک صندلی نشسته و زانوی خود را در حالت قائمه قرار دهید. به آرامی زانو خود را صاف کرده و پا را بالا آورید. بعد از ۵ ثانیه به آرامی پای خود را پایین آورید. در صورتی که این کار برایتان خیلی راحت است می توانید یک وزنه به مچ پای خود ببندید.

 

دور کردن پاها از هم
به صورت طاق باز بخوابید و پای درگیر را از پای خود دور کرده و از هم باز کنید . این کار را به مدت ۱۰ دقیقه و ۵ وعده در طول روز انجام دهید. این کار باعث روان شدن مفصل و رفع سفتی عضلانی مفصل خواهد شد.

 

درحالت استاده زانوی خود را خم کنید

 

 

تمرینات فیزیوتراپی برای کشش گردن

اگر چه خشک شدن گردن در اثر آسیب های جزئی مانند کشیدگی ماهیچه یا پیچ خوردگی رباط ایجاد می شود، اما درد آن سوزناک و تیز خواهد بود. بهتر است تحرک گردن را کم کرده و به آن استراحت دهیم اما باید حرکت های جزئی را نیز انجام دهیم تا عضله گردن سفت نشود.
این مقاله 4 روش کششی برای افزایش انعطاف و عملکرد گردن ارائه داده که در کنار انجام فیزیوتراپی در منزل یا مطب های پزشکی بسیار کاربردی هستند و شامل مواردی است که برای جلوگیری از وخیم شدن مشکل گردن باید از آن ها اجتناب کنید. برخی از این کشش ها می توانند درد و سفتی گردن را کاهش دهند و شاید برخی اثر نکنند. اگر یک حرکت باعث ایجاد درد شد فورا انجام آن را متوقف کرده و حرکت دیگری را شروع کنید.

برای افزایش انعطاف گردن چه حرکات کششی باید انجام داد

خم کردن به عقب
گردن را به سمت بالا و عقب کش بدهید و شانه ها و پشتتان را ثابت نگه دارید. وقتی گردنتان بدون ایجاد درد تا حد امکان عقب رفت، 5 ثانیه در آن حالت نگه دارید و سپس به حالت اول بازگردید. باید کششی در قسمت جلوی گردن و گلو احساس شود. ماهیچه های پشت گردن نیز ممکن است از پایین جمجمه تا قسمت فوقانی پشت احساس کشش آمدن کنند.

 

خم کردن به جلو
چانه تان را به قسمت فوقانی قفسه سینه بچسبانید و به پایین نگاه کنید. در این حالت 5 ثانیه بمانید و به حالت اول بازگردید. کشش باید در پشت گردن احساس شود.

 

خم کردن به طرفین
گردنتان را به سمت راست یا چپ خم کنید تا گوشتان به شانه نزدیک شود و در این حالت پشت و شانه تان را ثابت نگه دارید. 5 ثانیه در این حالت نگه دارید و برگردید. این تمرین را به سمت مخالف نیز انجام دهید. وقتی گردن به یک سمت خم می شود، کشش را در سمت مخالف باید احساس کنید.

 

چرخش محوری گردن
در حالی که پشت و شانه هایتان ثابت است، گردنتان را به سمت چپ بچرخانید و بعد از اینکه به حد مناسب رسید در آن حالت 5 ثانیه نگه دارید. سپس به سمت راست همان حرکت را انجام دهید.

 

از بین تمرینات فوق برای گردن، چرخش گردن چالش برانگیز است. اگر تحرک گردن زیاد ممکن نیست، بهتر است چرخش کامل صورت نگیرد و فقط به یک سمت چرخش انجام شود.

میزان انجام تمرین کشش گردن

برای گردنی که دردناک بوده و خشک شده است، همه ی این تمرینات می توانند به ترتیب و با استراحت  جداگانه انجام شوند. پس از چند ساعت یا در روز بعد نیز می توان تکرار کرد. هرچقدر که زمان بگذرد، انجام این کشش ها راحت تر می شود و می توانید تمرینات را شدید تر کنید مثلا به جای 5 ثانیه، 10 ثانیه در هر حالت کشش را نگه دارید و یا به دفعات بیشتری تمرین را انجام دهید. توجه کنید که هدف از این تمرینات بهبود حرکت و عملکرد گردن است و نباید دردی ایجاد شود.
پس از اینکه درد و خشکی اولیه گردن بهبود یافت، یک برنامه ی تمرین و کشش بیشتر و شدید تر انجام خواهد شد تا از بازگشت دوباره ی درد جلوگیری شود. برای انجام این کار فیزیوتراپیست های مجموعه پزشکی طب نو با انجام فیزیوتراپی در منزل به راهنمایی شما برای انجام هر چه بهتر این حرکات می پردازند تا بهبودی سریع حاصل شود.
در این مجال، تمرینات کلی فقط برای گرفتگی و سفت شدن عضلات گردن و عمدتا با هدف پیشگیری ذکر شد اما ممکن است گردن شما به علت مشکلاتی مانند دیسک گردن دچار گرفتگی و سفتی شود. در این صورت حتما با انجام تصویربرداری های تشخیصی لازم و تحت نظر فیزیوتراپیست خود تمرینات لازم را انجام دهید.

 

ای ال اس ALS و فیزیوتراپی

ای ال اس یا بیماری لو گر یک بیماری است که اعصاب حرکتی بدن را مختل می کند. عصب هایی در مغز و نخاع شما وجود دارند که باعث تحریک ماهیچه هایتان می شوند تا بتوانید راه بروید، صحبت کنید، غذا بخورید و نفس بکشید. اگر این عصب ها آسیب ببینند فعالیت های بدنی شما به سختی انجام خواهند شد. در حال حاضر درمانی برای ALS وجود ندارد و یک بیماری پیش رونده است که رفته رفته بدتر می شود.
پیش بینی آینده ‌در این بیماری سخت است چون مشکلات آن در هر فرد فرق می کند. برخی بیماران فقط 3 سال و برخی دیگر تا 10 سال زنده می مانند. با کشف دارو های جدید برای این بیماری طول عمر بیماران بیشتر شده است. تیم درمانی شما می تواند اطلاعات مفیدی در مورد بیماری به شما بیاموزد. پزشک متخصص در زمینه ی این بیماری جدید ترین روش های درمانی این بیماری را در اختیارتان قرار می دهد تا شانس درمانتان افزایش یابد.

وقتی ای ال اس دارید چه اتفاقی می افتد

در حالت طبیعی عصب های حرکتی پیام های عصبی را از مغز به ماهیچه ها می فرستند تا آن ها را حرکت دهند. وقتی به ای ال اس مبتلا شوید عصب های حرکتی مختل می شوند و حرکات بدن شما سخت می شوند. در ابتدا ایستادن روی پا ها مشکل می شود و به مرور زمان تمام فعالیت هایی که نیاز به حرکت دارند سخت خواهند شد مانند برداشتن مداد یا چرخاندن کلید داخل قفل.
دست هایتان ممکن است ضعیف شوند یا ماهیچه هایتان به طور ناگهانی منقبض شوند. پس از مدتی، ماهیچه هایی که کار راه رفتن، بو کشیدن، قورت دادن و نفس کشیدن را انجام می دهند ضعیف می شوند. هنوز می توانید ببینید، بشنوید، بو بکشید و مزه غذا را بچشید اما در هنگام انجام کار هایی مثل لباس پوشیدن، غذا خوردن یا دوش گرفتن نیاز به کمک خواهید داشت.

 

 

درمان بیماری ALS به چه صورت انجام می شود

ابتدا، هر چقدر که می توانید درباره بیماری تان اطلاعات کسب کنید.  نهایت تلاش خود را با کمک تیم پزشکی انجام دهید تا بهبود یابید.

تیم پزشکی شما می تواند شامل افراد زیر باشد:

•    یک فیزیوتراپیست تمرینات مناسب برای حفط قدرت ماهیچه ها را ارائه می دهد.
•    یک درمانگر زبان و گفتار روش سخن گفتن واضح را به شما نشان می دهد.
•    یک کار درمانگر ابزار های مختلفی را معرفی می کند تا به وسیله آن ها بتوانید بهتر فعالیت کنید.
•    یک متخصص تغذیه وعده های غذایی با مقدار کالری مناسب را معرفی می کند و غذا هایی که راحت تر جویده می شوند را پیشنهاد می دهد.
•    معالجه گر ریه تمرینات مناسب برای تنفس راحت را ارائه می دهد.
•    یک روان درمان گر کمک می کند مشکلات روحی روانی ایجاد شده در اثر بیماری رفع شوند.

دو دارو به نام های اداراوون(رادیکاوا) و ریلوزول (ریلوتک) داروهای تایید شده توسط اداره کل غذا و داروی آمریکا برای درمان ALS هستند. این دارو ها درمان قطعی نیستند ولی اگر زود تر مصرف شوند طول عمرتان را افزایش می دهند.
فیزیوتراپی در منزل مرکز پزشکی طب نو به بیماران مبتلا به ای ال اس آموزش می دهد تا بتوانند فعالیت های فیزیکی شان را مدیریت کنند. این روش درمانی توانایی های موجود در بیمار را تقویت کرده و جلوی از دست رفتن سایر توانایی های بدنی و ایجاد درد را می گیرد.

فیزیوتراپیست برای درمان بیماری ALS چه اقداماتی انجام می دهد

این افراد با ارزیابی محدوده حرکت مفصل، قدرت و توانایی حرکت راهنمایی لازم برای انجام کار هایی مانند راه رفتن و بلند شدن از صندلی را به بیمار ارائه می دهد. فیزیوتراپیست در موارد زیر تخصص دارند:

•    بهبود عملکرد و نشان دادن دستورالعمل یا مدیریت ناتوانی های فیزیکی

راهنمای تمرینات
تمرینات هوازی با افزایش ضربان قلب، سرعت تنفس و تناسب سیستم قلبی عروقی می توانند کارایی ماهیچه ها را افزایش دهند. به یاد داشته باشید که تمریناتتان منظم باشد. تمرینات شدید تا ایجاد خستگی می تواند ماهیچه هایتان را ضعیف تر کند.

تمرینات کششی
این تمرینات  شدت و دفعات گرفتگی ماهیچه ها را کم می کنند و باید هر روز انجام شوند تا مانع ایجاد درد و سختی ماهیچه شوند.

تمرینات افزایش دامنه حرکتی
این تمرینات کمک می کند مفاصل به راحتی حرکت کنند. در صورت امکان به طور شدید و در صورت ضعیف بودن بدن باید به صورت آرام انجام شوند. باید هر روز انجام شوند تا مانع ایجاد درد و سفتی ماهیچه ها  شوند.

تمرینات قدرتی
این تمرینات پیشنهاد نمی شوند. در این بیماری، تمرین با وزنه، ماهیچه هایی را که در اثر ای ال اس ALS ضعیف شده اند  قوی تر نکرده و حتی می تواند سبب وخیم تر شدن وضعیت بیمار شود.

پیشنهاد تجهیزات در کنار انجام فیزیوتراپی

ابزار های کمکی
انواع مختلفی از ابزارهای کمکی برای راه رفتن وجود دارند. عصا معمول ترین ابزار برای کسانی است که یک پایشان ضعیف تر است یا توانایی حفط تعادل ندارند. راهنمای استفاده از عصا به شرح زیر است:

•    عصا در سمت قوی تر بدن قرار می گیرد تا وزن بدن کمتر به سمت ضعیف تر بیافتد.
•    عصای چهار پایه از بدن بیشتر حمایت می کند.
•    واکر زمانی مناسب است که ناتوانی یا ضعف خاصی در پا وجود داشته باشد یا مشکل تعادلی وجود داشته باشد. در صورت لزوم چرخ یا پایه کمکی هم به واکر وصل می شود.

بریس
ضعف عضلات ران می تواند بالا رفتن از پله ها، بلند شدن از روی صندلی یا راه رفتن را سخت کند. بریس یا سایر ابزار ها برای این مشکل پیشنهاد می شوند. بریس پا برای ثابت نگه داشتن قوزک پا هنگام وجود ضعف عضلانی مفید است. این ابزار داخل کفش قرار می گیرد واز کشیده شدن پنجه پا هنگام راه رفتن جلوگیری می کند. ضعف در عضلات گردن باعث عدم توانایی در بالا نگه داشتن سر می شود. بریس گردن برای کمک به این مشکل مفید است.

صندلی چرخ دار
این ابزار سبب مستقل شدن بیمار می شود و زمانی پیشنهاد می شود که بیمار خستگی شدید، عدم تعادل دارد و یا زمین می خورد.
با توجه به شرایط بیمار شما می توانید با مرکز توانبخشی طب نو در تماس باشید و با انجام فیزیوتراپی در منزل توسط فیزیوتراپیست های مجرب این مجموعه پزشکی راهنمایی های لازم را دریافت کنید و در صورت لزوم ابزار های کمکی لازم برای شما تجویز خواهند شد.

 

اوتیسم در کودکان و مداوا با کاردرمانی

اوتیسم، تنها وقتی می تواند تشخیص داده شود که علائم قبل از 3 سالگی ظاهر شود. در نتیجه، علائم معمولا در کودکان تشخیص داده می شود، اما اغلب در بچه های زیر 3 سال یا حتی کوچکتر. بله، شرایطی وجود دارد که این بیماری در نوجوانان یا بزرگسالان تشخیص داده می شود، اما میانگین سن تشخیص بین سنین 3 تا 6 سال است.
از آنجا که اوتیسم معمولا اگر در فرد جوان تشخیص داده شود، بسیاری از افراد به عنوان یک اختلال دوران کودکی از آن یاد می کنند. در واقع اکثر برنامه ها، درمان ها و پشتیبانی ها فقط برای کودکان مبتلا به اوتیسم و والدین آنها در دسترس است. اما، برای بچه هایی که این علامت ها به طور دقیق در آن ها تشخیص داده شده است، این نکته بسیار حائز اهمیت است که این تشخیص را افتراق داد.
اکثریت قریب به اتفاق بچه های دارای بیماری اوتیسم رشد می کنند تا به بزرگسالان مبتلا به اوتیسم تبدیل شوند. بعد از تشخیص به موقع و درست می توان در مورد روش های درمانی بهتر تصمیم گرفت. دارودرمانی و توانبخشی بخش مهمی از فرآیند درمان خواهد بود. اگر کودک شما به علت تغییر محیط ، همکاری لازم را در مراکز درمانی ندارد، می توانید از خدمات  کاردرمانی در منزل استفاده کرد.

اوتیسم در کودکان چگونه به نظر می رسد

محققین می گویند شما نمی توانید بچه های اوتیستیک را به واسطه ظاهرش تشخیص دهید زیرا که از دیگران متفاوت نیستند. این کودکان می توانند ساکت یا چابک، آگاه و یا از لحاظ فکری به چالش کشیده شوند. رفتار آن ها می تواند از تقلید و یا تهاجمی باشد. آن ها ممکن است به لحاظ علمی با معلولیت های یادگیری جدی مواجه شوند.

درک بهتر اختلالات طیف اوتیسم

با این همه، کودکان مبتلا به این علائم دارای ویژگی های خاصی هستند. مهم است که به یاد داشته باشید، که این بیماری یک اختلال پیشرفت فراگیر است و به این معنی است که هیچ علامت یا رفتار فردی به تنهایی، به احتمال زیاد اوتیسم را نشان نمی دهد.
همچنین لازم به ذکر است که این تفاوت ها برای تشخیص باید واجد شرایط باشند. آن ها باید با توانایی کودک در انجام کارهای عادی، ایجاد دوستی یا موفقیت در مدرسه مرتبط باشند. بنابراین، برای مثال، یک بچه معمولی ممکن است آرام و خجالتی باشد و ممکن است والدینش نگران باشند. اما اگر فرزند قادر به پاسخ مناسب در هنگام خطا باشد، هنگام پاسخگویی به سؤالات پاسخ دهد و بدون هیچ مشکلی زندگی روزمره را مدیریت کند، احتمال بیشتر دارد که صفات شخصیتی غالب نسبت به علامت اوتیسم باشد.

اوتیسم دارای چه علائمی می باشد

 

 

کودکان مبتلا به این بیماری تقریبا همیشه نوعی اختلال دارند. آنها ممکن است به هیچ وجه صحبت نکنند، تاخیر گفتاری داشته باشند، به عنوان مثال با یک الگوی غیر معمول صحبت کنند، یا آن ها به معنای واقعی کلمه می توانند سخنرانی های تلویزیونی را به یاد بیاورند و تکرار کنند. آن ها همچنین ممکن است به سرعت صحبت کنند، یک باره همه چیز را بگویند و یا از دستور زبان نادرست استفاده کنند.
کودکان اوتیستیک همیشه مشکلات ارتباط اجتماعی دارند. باز هم ممکن است این ها به روش های مختلف نشان داده شوند. آن ها ممکن است هرگز نتوانند با کسی ارتباط برقرار کنند، ترجیح می دهند چرخش، اشیاء را دنبال کنند، یا وسایل را به طور دائمی بشکنند. یا آن ها ممکن است بخواهند همیشه در تعامل باشند و بدون هیچ دلیلی آن را قطع کنند. آن ها ممکن است اصرار داشته باشند تا راه خودشان را دنبال کنند و منافع خودشان را همیشه دنبال کنند یا ممکن است بسیار منفعل باشند. این بچه ها معمولا طول می کشد تا از همتایان معمول خود برای یادگیری با آن ها بازی کنند، نه به جای کودکان دیگر.
اکثر کودکان مبتلا به اوتیسم نوعی نارسایی حسی دارند. آنها ممکن است از سر و صدای بلند، آغوش، طعم قوی و یا بوی قوی استفاده کنند. آنها ممکن است حساسیت فوق العاده حساس به نور و یا به راحتی توسط صدا های و حرکات کوچک حواسشان پرت شود. بعضی از آن ها از طریق ورودی حسی که دیگران حتی متوجه نمی شوند ممکن است بسیار آزرده شوند - یا با صدا های خاص (صدای جیر جیر، صداهای حیوانی، گریه نوزادان) بسیار ناراحت بشوند.
بچه های که به بیماری اوتیسم مبتلا هستند، اغلب (هر چند نه همیشه) حرکت متفاوت از دیگر هم سن های خود دارند. "Stims" (حرکات کوتاه برای تحریک خود) رایج هست و ممکن است به نظر خاص به نظر برسند. به عنوان مثال، در حالی که بچه های معمولی ممکن است لباس خودشان را بپوشند، ناخن هایشان را بگیرند، یا موهایشان را شانه کنند، این بچه ها احتمال بیشتری دارند که ناخن های خود را بلند کنند، روی انگشتانشان وزن بیاندازند یا به عقب و جلو بروند. کودکان دارای بیماری اوتیسم نیز احتمال  دارد که دست های خود را به طرفین باز نگه دارند و یا در راه رفتن دست و پا خود را بکار نگیرند. آ نها ممکن است دست و پا چلفتی باشند و پرتاب، گرفتن، نوشتن، یا رسم کردن ناهماهنگی داشته باشند.
بچه های اوتیستیک از همتایان معمول خود رفتار متفاوت دارند. در حالی که بچه های معمولی می توانند از راه خود (یا به دلیل خستگی یا گرسنگی) به خود استراحت دهند، کودکان مبتلا به اوتیسم به احتمال زیاد دچار ترس و وحشت می شوند، زیرا آن ها سرگردان، نا امید شده یا قادر به برقراری ارتباط با نیاز های خود نیستند. آن ها رفتاری متفاوت نیز دارند. کودک های اوتیستیک اغلب "تاکید می کنند"، به این معنی که آنها می گویند یا انجام همان کار به طور مداوم و دقیقا به همان روش و یا "گیر" بر روی یک فکر، ایده، تعامل، و یا میل. آن ها ممکن است زمانی که قوانین شکسته شوند، به حالت شوک بروند و بسیار ناراحت شوند. آن ها احتمال بیشتری نسبت به چیز های ظاهری کوچک احساس عواطف می کنند.

تشخیص و درمان اوتیسم

دلایل متعددی وجود دارد که چرا تشخیص و درمان اوتیسم در کودکان مهم است. در اینجا فقط چند مورد هستند:
نشان داده شده است که درمان اولیه در کاهش علامت های بیماری به طور قابل ملاحظه ای موثر است. علائم کم و ملایم تر می شود و بهتر می توانند در برنامه های مدرسه فراگیر و تجربیات جامعه شرکت کنند.
درک دلایل رفتار و چالش های کودک می تواند به شما در درک آن چه فرزند شما نیاز دارد، بهتر شود.
مدارس و شرکت های بیمه درمانی، طیف گسترده ای از خدمات رایگان را برای کودکان مبتلا به این علائم فراهم کنند.
تأمین اجتماعی و سایر سازمان ها ممکن است بتواند به شما در تامین نیازهای خاص فرزندتان کمک کند.
اوتیسم در حال حاضر به طور گسترده ای شناخته شده است که بسیاری از سازمان های غیر انتفاعی و شرکت ها به طور خاص به نیاز های خانواده های دارای بچه های اوتیستیک می پردازند. هنگامی که تشخیص فرزندتان را درک می کنید، به سرعت برنامه های اوتیسم را از برنامه های ورزشی به شب های فیلم تا روزهای خاص در باغ وحش خواهید کشید.
هنگامی که شما تشخیص فرزند خود را می دانید، می توانید برنامه های حمایت و گروه ها را پیدا کرده و با چالش های مشابه با والدین ملاقات کنید. نه تنها منابعی را که هرگز در موردش نمی دانستید کشف می کنید، بلکه ممکن است دوستان جدیدی هم برای خود و هم برای فرزندتان پیدا کنید.

اگر علائم اوتیسم را در فرزند خود دیدیم چه کنیم

اگر فکر می کنید فرزند شما ممکن است مبتلا به اوتیسم باشد، بر اساس توصیف بالا، ممکن است احساس کنید که کودک شما باید ارزیابی شود. اگر این مورد است:

در مورد علائم کمی بیشتر مطالعه کنید تا اطمینان حاصل کنید که شما دقیقا درک کرده اید که چگونه اوتیسم از دیگر مراحل رشدی متفاوت است.
با پزشک متخصص اطفال صحبت کنید تا معلوم شود که آیا با ارزیابی فرزند شما موافق است یا نه و توصیه هایی را برای پزشکان یا کلینیک هایی که می توانند ارزیابی کنند، بپرسید. اگر متخصص اطفال شما با شما مخالف باشد، حتما متوجه شوید که چرا؟ اگر موافق نباشید، به مرحله بعدی بروید.
برای تعیین این که آیا آن ها امکانات لازم را برای ارزیابی فرزند خود به صورت رایگان در اختیار شما قرار می دهند، با بخش مدرسه خود صحبت کنید. اگر نه، آن ها ممکن است بتوانند یک کلینیک یا پزشکی را که با آن ها کار می کنند را معرفی کنند.
یک پزشک یا کلینیک را انتخاب کنید و قرار ملاقات بگذارید. در مورد درخواست ارزیابی نترسید. اگر فرزند شما مبتلا به اوتیسم باشد، مطمئنا چیز درستی را انجام داده اید. اگر کودک شما دارای تاخیر یا چالش هایی است که او را برای تشخیص این بیماری تعریف نمی کند، شما این مسائل را کشف کرده اید و می توانید آنها را درمان کنید. اگر فرزند شما به سادگی در حال رشد متفاوت است، می توانید ذهن خود را به راحتی تنظیم کنید.

به طور خلاصه، ارزیابی می تواند کمک کند و در این مسیر یکی از حرفه هایی که می تواند به شما کمک کند حرفه کاردرمانی هست که با علم و دانش و شناختی که نسبت به مسئله اوتیسم دارد شما را یاری می کند تا مراحل ارزیابی، درمان و پیگیری را با موفقیت طی کنید برای برقراری ارتباط با کاردرمانگران می توانید با موسساتی که خدمات کاردرمانی در منزل را ارائه می دهند به عنوان مثال مرکز خدمات پزشکی در منزل طب نو تماس حاصل فرمایید و در سریع ترین زمان ممکن به اهداف تعيين شده برسید.

 

به فیزیوتراپی نیاز دارید یا کاردرمانی

یک سوال مهم افرادی که آسیب های اندام فوقانی ( شانه تا دست ) دارند این است که برای درمان از فیزیوتراپی کمک بگیرند یا کاردرمانی؟ فیزیوتراپیست ها و کاردرمان ها ظاهرا کار یکسانی را انجام می دهند. هر دو آن ها به بهبود دوباره ی افراد آسیب دیده کمک می کنند. پس تفاوت بین این دو چیست؟ اگراندام فوقانی آسیب دیده باشد کدام یک را باید انتخاب کنید؟

کاردرمانی چگونه به مداوا کمک می کند

انجمن کاردرمانی آمریکا، کاردرمانگر ها را به عنوان متخصصین سلامت معرفی می کند که به افراد کمک می کنند در طول عمر خود فعالیت های مختلف بدنی روزانه را با رویکرد درمانی انجام دهند. فعالیت هایی که در طول روز انجام می دهید در واقع "کار" نامیده می شوند. شما یک پدر یا مادر یا معلم هستید؟ آیا راننده کامیون هستید؟ چه کار های خاصی را باید انجام دهید تا عملکرد روزمره تان بهتر باشد؟ این فعالیت ها، کار های روزانه شما به حساب می آیند و ممکن است بعد از آسیب دیدگی قسمتی از بدنتان و یا این فعالیت ها مختل شوند. عدم توانایی انجام این کار های روزمره می تواند باعث کاهش قدرت تحرک و ناتوانی شوند. کاردرمانی در منزل به شما کمک می کند تا توانایی انجام کامل این کار ها را دوباره به دست بیاورید و به زندگی عادی خود بازگردید.

فیزیوتراپی چگونه به بازگرداندن توانایی کمک می کند

انجمن فیزیوتراپی آمریکا فیزیوتراپیست را اینگونه تعریف می کند: این افراد متخصصان حرکتی هستند که با انجام تمرینات مختلف و آموزش های گوناگون به شما در بهبود وضعیت جسمانی کمک می کنند. آن ها به افراد کمک می کنند بعد از آسیب دیدگی یا جراحی احساس راحتی کنند و حرکات مختلف بدنشان را راحت تر انجام دهند.
از روش های مختلف تمرینی و حرکات فیزیکی برای بهبود محدوده ی حرکت، تعادل و استقامت استفاده می کنند. یک فیزیوتراپ به کل بدن بیمار توجه می کند. درمان معمولا بر پایین تنه، بالا تنه و یا سیستم گردش خون و تنفس تمرکز می کند. اگر توانایی حرکت برایتان سخت شده است فیزیوتراپی در منزل به بهترین شکل ممکن کمکتان می کند که این توانایی را دوباره به دست بیاورید.

فیزیوتراپیست و کاردرمانگر چه کسانی هستند

فیزیوتراپیست متخصصی است که با شما کار می کند تا عملکرد تحرکی خود را به دست بیاورید. وی به شما کمک می کند تا اجسام را به درستی جا به جا کنید. کاردرمانگر متخصصی است که کمک می کند تحرک مناسب را دوباره به دست آورید تا کارهای روزمره و معمول را راحت تر انجام دهید. بنابراین هر دوی این متخصص ها برای بهبود عملکرد حرکتی شما کار می کنند. اما چگونه از بین این دو، فرد مناسب را انتخاب می کنید؟ آیا اصلا انتخاب یکی از این دو مهم است؟

درمانگر را برای مداوای چه آسیب هایی باید انتخاب کرد

نوع آسیب وارد شده به بدن شما و مشکلاتی که ایجاد کرده است می تواند در انتخاب درمانگر کمک کننده باشد. در حالت کلی، کاردرمانگر آسیب های بازو تا دست را درمان می کند، مثلا آسیب انگشت دست، بازو، مچ دست یا شانه. اگر پایین تنه تان آسیب دیده باشد اصولا باید از فیزیوتراپیست کمک بگیرید اما باید بدانید که این افراد آسیب بالا تنه را هم می توانند درمان کنند. با این حساب بحث کمی گنگ می شود. انواع آسیب هایی که می تواند با انجام کاردرمانی مداوا شود به شرح زیر است:

•    پارگی تاندون دست و انگشتان
•    جراحی ترمیمی تاندون پاره شده دست
•    سندرم تونل کارپال
•    شکستگی مچ دست
•    التهاب مفصل انگشت شست
•    التهاب مفصل مچ دست
•    سندروم دکورون
•    آرنج تنیس بازان
•    انواع آسیب های شانه
•    سکته مغزی
•    فلج مغزی کودکان

 

تمرینات فیزیوتراپی برای درمان پارگی مینیسک

 

 

اگر منیسک زانویتان پاره شده است می توانید با یک برنامه فیزیوتراپی با مرکز پزشک در خانه طب نو وضعیت خود را بهبود بخشید. منیسک ها طبق هایی از جنس بافت همبند هستند که طبق های انتهایی استخوان ران شما را در محل مفصل زانو بر روی استخوان ساق پا ثابت می کنند. کار با یک فیزیوتراپیست کمک می کند تا نهایت تحرک را به دست آورده و قدرت فعالیت های روزمره را به بالا ببرید.
تحقیقات نشان داده اند که تمرینات فیزیوتراپی می توانند تا حدی درد زانو را بهبود بخشند که دیگر نیازی به جراحی نداشته باشید. تمرینات شما شامل انواع مختلف روش ها و درمان ها برای کنترل درد و تورم و همچنین قوی کردن عضلات حمایت کننده ی زانو هستند. تمرینات فیزیوتراپی در منزل یا مطب مهم ترین برنامه برای بهبود سریع زانویتان است. اما کدام تمرینات برای شرایط شما مناسب اند؟ جواب این سوال را هنگام کار با فیزیوتراپیست خواهید یافت.  در اینجا یک روند کلی از تمریناتی که برای پارگی منیسک زانویتان باید انجام گیرد، ارایه می شود. این تمرینات روی بهبود دامنه حرکت و افزایش قدرت ماهیچه ها و در حالت کلی بهبود عملکرد تمرکز می کند. تمرین نباید باعث ایجاد درد اضافی شود. قبل از شروع هرگونه تمرین، با پزشک و فیدرمانگر خود صحبت کنید تا مطمئن شوید این تمرینات برایتان مضر نباشند.

تمرینات فیزیوتراپی برای افزایش دامنه حرکتی زانو

پارگی غضروف زانو می تواند سبب محدود کردن حرکت شود. اگر بخواهید زانو را به طور کامل خم کنید یا آن را صاف کنید بسیار دردناک خواهد بود. توانایی حرکت دادن کامل بدون ایجاد درد باید یکی از اهداف درمان باشد. سر دادن پا به سمت خود روی پاشنه ها در حالت نشسته راهی مناسب برای بهبود حرکت و خم شدن زانوست.
برای انجام این تمرین، به پشت دراز بکشید و بعد پاشنه ی خود را به سمت باسن بکشید تا زانو در حد توان خم شود. سپس پاشنه را به حالت اول برگردانید. این کار را 10 بار و هر بار به طور آهسته تکرار کنید. برای بهبود حرکات کششی، تمرین آویزان کردن وزنه در حالت دمر خوابیده را انجام دهید. روی شکم دراز بکشید و سعی کنید بر خلاف جاذبه زمین زانویتان را بالا بیاورید و کش دهید. این حالت را 15 تا 30 ثانیه نگه دارید و سپس زانو را خم کنید. این کار را ۳  بار تکرار کنید. در صورتی که هر کدام از این تمرینات که در جلسات فیزیوتراپی در منزل طب نو برای شما در نظر گرفته شده اند، باعث ایجاد درد شوند به فیزیوتراپیست خود سریعا اطلاع دهید.

تمرینات ماهیچه جلو ران ( چهار سر ران)

ماهیچه جلو ران باعث راست شدن زانویتان شده، همچنین از مفصل و کشکک محافظت می کند.  پس از آسیب منیسک فیزیوتراپیست شما تمریناتی را برای  تقویت ماهیچه جلو رانتان به شما آموزش می دهد تا مفصل زانو بیشتر حمایت شود.  تمرینات افزایش قدرت ماهیچه جلو ران شامل موارد زیر است:

•    ست های جلو ران: به پشت دراز بکشید و زانوهایتان را صاف کنید. یک حوله را زیر زانو قرار دهید و با منقبض کردن ماهیچه جلو ران پا را بر روی حوله به پایین  فشار دهید. 5 ثانیه نگه دارید و رها کنید. 10 بار این کار را انجام دهید.
•    تمرین  جلو ران در دامنه کوتاه : یک حوله یا توپ کوچک را زیر زانو قرار دهید و با منقبض کردن ماهیچه جلو ران پا را صاف کرده و مچ پا را بالا بیاورید. 3 ثانیه نگه دارید و سپس به آرامی پایین بیاورید. 10 بار این کار را انجام دهید.
•    اسکات ناقص در حالت اصلاح شده: در حالت ایستاده پاهایتان را در عرض شانه باز کنید و زانوهایتان را حدود 45 درجه خم کنید و پایین بروید. این حالت را 3 ثانیه نگه داری سپس به حالت ایستاده برگردید. 10 بار تکرار کنید.

تمرینات را آهسته انجام دهید و اگر درد زیادتر شد تمرین را متوقف کنید.

 بلند کردن پا به صورت صاف

 

 

تحقیقات نشان داده اند که قدرت مفصل ران تاثیر مستقیم روی حالت زانو دارد. اگر مفصل ران شما ضعیف باشد، ممکن است زانو از محور حرکت مناسب خارج شود. در نتیجه انجام تمرینات و فیزیوتراپی در منزل می تواند برنامه ی قوی کردن مفصل ران را برایتان ارائه دهد تا فشار کمتری بر غضروف وارد شود.

تمرین صاف بلند کردن پا راهی مناسب برای افزایش قدرت مفصل ران است. روش های انجام آن به شرح زیر است:

1.    به پشت دراز بکشید و زانوی آسیب دیده تان را دراز کرده و پا ی دیگرتان را خم کنید.
2.    ماهیچه جلو ران پای آسیب دیده را منقبض کنید و پایتان را ۱۰ الی ۲۵  سانتی متر بالا بیاورید. در طول انجام این کار زانو را خم نکنید.
3.    چند ثانیه در این حالت بمانید و سپس به آرامی پایتان را پایین بیاورید.
4.    15 بار این تمرین را تکرار کنید.

این تمرین را به شکل های مختلف می توانید انجام دهید. اگر به پهلو دراز بکشید و این تمرین را انجام دهید ماهیچه های سرینی میانی شما کار خواهند کرد و اگر این تمرین را در حالت  دمر خوابیده انجام دهید ماهیچه سرینی بزرگ تان کار خواهد کرد.
قوی تر کردن مفصل ران می تواند از طریق تمرینات پیشرفته مانند پل زدن با یک پا و پل زدن با توپ انجام شود. این موارد به عنوان بخشی از برنامه ی بهبود و تعادل زانو محصوب می شوند.

تمرینات تعادل و حس عمقی

حس عمقی، توانایی بدن شما در تشخیص موقعیت دقیق خود در محیط  است. چه مقدار فشار به مفصل می شود و ماهیچه در چه شرایطی قرار دارد و مفصل چند درجه خم شده است؟ ماهیچه ها و مفاصل شما با مغزتان ارتباط برقرار می کنند تا موقعیت اشیا را تشخیص داده و به سوالات بالا پاسخ دهند. این توانایی تحریک درونی نامیده می شود.
گاهی اوقات بعد از پارگی غضروف زانو، تحریک درونی شما مختل می شود که می تواند به دلیل عدم تحرک بعد از آسیب بروز کند. تمرین با فیزیوتراپیست بر روی تحریک درونی می تواند بخش مهمی از برنامه ی بهبود شما باشد.

 

 

برخی از تمرینات تعادل به شرح زیر است:

•    ایستادن تعادلی روی یک پا ( باچشمان باز یا بسته )
•    کار با تخته ی  تعادل
•    کار با توپ تعادل

تمرینات تعادل و حس عمقی باید چالش برانگیز باشند اما باید مراقب ایمنی خود باشید. هنگام تمرین دقت کنید که در محیط امن باشید و تکیه گاهی برای خود در نظر بگیرید. دانش فیزیوتراپی منبع مهم یادگیری تمرینات شما می باشد.

تمرینات توان انفجاری و عصبی عضلانی

 

 

پس از چند هفته تمرین روی افزایش محدوده حرکت ، قدرت و تعادل، بهتر است سراغ تمرین دویدن و پریدن بروید. این تمرینات می توانند قدرت انجام فعالیت های سنگین تر و ورزشی را به شما بدهند. تمرین توان انفجاری نوعی تمرین است که شامل یادگیری پرش و به زمین افتادن است که کمک می کند توان ماهیچه های اطراف لگن و زانو را افزایش دهید. انجام این تمرین راهی مناسب برای کاهش فشار وارده هنگام دویدن و پریدن و توقف حرکت در ورزش می باشد.

تمرینات توان انفجاری و عصبی عضلانی شامل موارد زیر اند:

• •    لنگ زدن با یک پا
• •    جهش و پرش
• •    پرش به صورت جانبی

یک مسئله مهم هنگام تمرین انفجاری:  مطمئن شوید که زانویتان با مچ پا در یک خط باشد. نقش انگشت شست این است که همیشه زانویتان را در راستای انگشت دوم پا قرار می دهد.

دوچرخه سواری

دوچرخه ثابت یکی از برنامه های بهبودی برای این درد ها می باشد. از جمله مزایای دوچرخه سواری این است که:

 

•    محدوده ی حرکت را بهبود می بخشد
•    قدرت ماهیچه ای در پاها را افزایش می دهد
•    تمرینی است که در آن وزن بدن روی زانو نمی افتد که فشار وارد بر آن را کم می کند

فیزیوتراپیست شما مدت زمان مناسب استفاده از دوچرخه را مشخص خواهد کرد. در حالت کلی 20 تا 30 دقیقه رکاب زدن چندین روز در هفته پیشنهاد می شود. پارگی مینیسک زانو بسیار دردناک بوده و عملکرد روزمره شما را مختل خواهد کرد. شما با فیزیوتراپی در منزل و انجام تمرین با پزشکان مجرب و معالجه گر های متخصص طب نو می توانید به عملکرد اولیه و بهبودی کامل خود بازگردید.